Het Leger des Heils heeft als missie het instaan voor de mensen aan de rand van de samenleving en hen dienen. Bij Fort Oranje is deze missie kennelijk niet helemaal geslaagd, want dankzij de ondersteuning van het Leger des Heils zijn zij juist over deze rand gekieperd. In een uitspraak van de Raad van State van 5 december 2017 is bepaald dat een groep bewoners van Fort Oranje met politiegeweld uit hun woningen op straat gegooid mogen worden dankzij de door het Leger des Heils toegezegde ondersteuning.
Hans Martin Don, regio directeur Leger des Heils. En tevens SP senator. De partij die het eveneens liet afweten.
Het Leger des Heils heeft vanaf de planning van de ontruiming van Fort Oranje een dubieuze rol gespeeld. Zo is Fort Oranje in de maanden voorafgaande aan de inval in gesprek geweest met het Leger des Heils om te vragen of zij de taken van de GGD konden overnemen. Het vertrouwen in de GGD was namelijk ondermijnd door haar deelname als ketenpartner van de Taskforce in acties tegen de bewoners van Fort Oranje. Wij hebben hier eerder over geschreven. Om hulp te kunnen verlenen aan hulpbehoeftigen is het noodzakelijk dat er vertrouwen bestaat. Om deze reden hanteren hulpverlenende organisaties duidelijke basisprincipes, namelijk dat zij onafhankelijk en onpartijdig hun werk dienen te doen. Achteraf is gebleken dat het Leger des Heils zich óók al voor het karretje van de Taskforce had laten spannen door de Taskforce ondersteuning aan te bieden bij het huisvesten van bewoners die uit hun woningen gegooid zouden worden. Het Leger des Heils heeft dit tegenover Fort Oranje in de gevoerde gesprekken verzwegen. Kennelijk is geld inmiddels een grotere drijfveer voor het Leger dan barmhartigheid. En daarvoor waren zij bereid zich aan te sluiten bij de strijd van de Taskforce tegen de onderkant van de samenleving. Inmiddels zijn honderden bewoners met intimidatie, politiedwang en gebiedsverboden op valse gronden en leugens uit hun woningen verwijderd. Het Leger des Heils keek bij al dit bedrog en geweld lijdzaam toe. Slechts een enkeling is door het leger des Heils daadwerkelijk geholpen.
Ontruiming
De laatste groep vaste bewoners heeft op 16 november 2017 een brief gekregen van de gemeente dat ze op 6 december 2017 toch echt opgesodemieterd moeten zijn. Met een kort geding bij de Raad van State is een poging gedaan te voorkomen dat zij dakloos zouden worden. De gemeente heeft bij de Raad van State hard geroepen dat dit allemaal zelfredzame mensen betreft en zij lui en laks waren bij het zoeken van een nieuwe woning. De gemeente Zundert grossiert in leugens en onwaarheden, maar maken het ook hier weer erg bont. Waarom wonen deze mensen op Fort Oranje? Omdat zij zelfredzaam zijn of omdat Fort Oranje een laatste strohalm was om niet helemaal door de bodem van hun bestaan te zakken? Nee joh, ze hadden gewoon harder moeten zoeken. Daarbij hebben zij een prima ondersteuning en begeleiding gehad vanuit de gemeente. Zo heeft de gemeente het nummer uitgedeeld van woningcorporaties waar zij zich op een wachtlijst konden laten plaatsen. Een andere bewoonster die met twee kinderen en huisdieren op straat is gekomen heeft van de gemeente een aanbod gehad voor een huurwoning van € 3.000 per maand. Prima geholpen, toch? Verder kwam de gemeente met een laatste troef: het Leger des Heils heeft aangeboden voor de opvang te zorgen voor de mensen die op 6 december 2017 op straat gegooid worden. Dit aanbod van het Leger des Heils was reden voor de Raad van State om de ontruiming doorgang te laten vinden. Hiermee is het Leger des Heils direct medeverantwoordelijk voor het dakloos worden van deze groep van mensen. Namens deze bewoners zetten we hiermee het Leger des Heils in het zonnetje voor het helpen van deze mensen die nu over de rand van de samenleving gekieperd zijn. Goed werk en zo houden we de daklozenopvang tenminste goed gevuld!
Uitspraak van de Raad van State:
https://www.raadvanstate.nl/uitspraken/zoeken-in-uitspraken/tekst-uitspraak.html?id=93310&summary_only=&q=fort+oranje
had al een woning maar werd 1 februari pas opgeleverd. Dan wordt je half januari al in de cel gegooid ondanks schriftelijk uitstel. Dan kom je terug en is het dus 1 februari ben je hier weg. Zeg je nee 2 februari leggen ze de vloerbedekking. oke dus 2 februari ben je dan weg…
Blijkbaar hebben die mensen nog nooit een verhuizing meegemaakt of bezitten zelf niet meer dan een weekendtas.
Om nog maar niet te spreken van de intimidatie en getreiter maandenlang met telkens controle van en in je voertuig en of er sinds de dag er voor toch geen boetes open staan enz.