De vragen die Fort Oranje naar aanleiding van de uitspraak van mw. Mr. Troostwijk, werkzaam bij de Raad van State, gesteld heeft, blijven volledig onbeantwoord. In een korte brief wijst griffier mr. Duifhuizen naar het voorblad van de uitspraak waar ook Fort Oranje genoemd wordt. Hiermee had Fort Oranje moeten begrijpen dat er wel degelijk uitspraak is gedaan.
Vanzelfsprekend was ons dit niet ontgaan, net zo min als ons niet is ontgaan dat de inhoud van de uitspraak geen verbinding heeft met het ingediende verzoek van Fort Oranje. Overigens weigert mevrouw Troostwijk te bevestigen dat er geen overleg is geweest met derden over de uitspraak. Fort Oranje vat deze weigering op als een bevestiging van haar vermoedens, namelijk dat mevrouw Troostwijk niet op onpartijdige en onafhankelijke wijze tot haar uitspraak is gekomen. Fort Oranje is ervan overtuigd dat hier op de achtergrond grotere krachten aan het werk zijn die de gewenste uitkomst van de procedure ingefluisterd hebben. En daar heeft mevrouw Troostwijk kennelijk geen weerstand tegen geboden.
Misschien is het geen toeval dat de Raad van State geïnfiltreerd is door AKD – het advocatenkantoor dat de Gemeente Zundert tegen betaling van honderdduizenden euro’s bijstaat tegen Fort Oranje- door de benoeming van AKD-partner Van Ravels tot staatsraad. Tegelijkertijd legitimeert de Gemeente Zundert publiekelijk haar illegale handelwijze met deze twijfelachtige gerechtelijke uitspraken.
Uit de verschillende uitspraken vanaf het begin van de illegale ontmanteling van Fort Oranje kunnen we intussen concluderen dat Fort Oranje geen toegang heeft tot een onafhankelijke en onpartijdige rechter. Fort Oranje en haar bewoners zijn daarmee door de rechtspraak rechteloos gemaakt tegenover de flinkheid van bestuurders die lak aan wet- en regelgeving hebben. Hiermee De vraag is nu: hoe verder?